Nie ma jednej definicji ludów rdzennych uzgodnionej na szczeblu międzynarodowym. W praktyce agencje międzynarodowe są zgodne co do tego, jakie grupy można uznać za ludy rdzenne i które z nich jako takie należy objąć szczególną ochroną. Ważnym kryterium definiowania ludów rdzennych jest ich związek z tradycyjnym obszarem, zgodnie z definicją zawartą w art. 1 konwencji MOP nr 169, który stanowi, że konwencja ma zastosowanie do: „a) ludów plemiennych w niezależnych państwach, których warunki społeczne, kulturowe i ekonomiczne odróżniają je od innych grup społeczności krajowej i których status regulują w pełni lub częściowo ich własne zwyczaje lub tradycje lub specjalne prawa lub regulacje; b) ludów w niezależnych państwach, które uznawane są za autochtoniczne z uwagi na fakt, że pochodzą od ludów, które zamieszkiwały państwo lub obszar geograficzny, do którego zalicza się dane państwo, w okresie podboju lub kolonizacji lub wyznaczania obecnych granic państwowych, oraz które niezależnie od ich statusu prawnego zachowują niektóre lub wszystkie specyficzne dla nich instytucje społeczne, gospodarcze, kulturalne i polityczne”. Art. 1 ust. 2 konwencji MOP nr 169 stanowi również, że: „[s]amoidentyfikację jako ludność rdzenną lub plemienną uznaje się za podstawowe kryterium określania grup, do których mają zastosowanie postanowienia niniejszej konwencji”.
