Podmiot znajdujący się na wyższym szczeblu organizacji (tj. w łańcuchu dostaw organizacji), dostarczający produkt lub usługę wykorzystywane przy opracowywaniu własnych produktów lub usług organizacji. Dostawca może mieć bezpośrednie relacje biznesowe z organizacją (często jest wtedy określany jako dostawca pierwszego stopnia) lub pośrednie relacje biznesowe.
Oferta „ESG z BFC” skierowana jest zarówno do takich firm, które wdrażają raportowanie ESG obowiązkowo, jak też do firm lub organizacji społecznych, które wdrażają ESG dobrowolnie i chcą, aby odbywało się ono z zachowaniem unijnych standardów ESRS. Nasza oferta – co bardzo ważne – skierowana jest również do biegłych rewidentów, którzy potrzebują wsparcia ekspertów przy atestacji informacji w sprawach zrównoważonego rozwoju. Pozostajemy przy tym otwarci na pytania i zgłoszenia od wszystkich, którzy zajmują się ESG lub chcieliby się w tej dziedzinie rozwijać.
Po pierwsze, bardzo dobrze, że uprzednio wybrali Państwo jeden z najbardziej uniwersalnych standardów stosowanych dobrowolnie.
Niestety, pewne kwestie trzeba teraz porównać pomiędzy podejściem GRI – jako procedur co prawda istniejących dłużej, do tego bardziej rozbudowanych i znanych już na całym świecie, niemniej jednak „tylko” dobrowolnych, do rozwiązań wprowadzonych od teraz przez ESRS, jako wynikające z przepisów obowiązującego prawa. Część wskaźników, a zwłaszcza część standardów GRI tzw. „sektorowych” da się wykorzystać w nowym raportowaniu ESG, zwłaszcza gdy przepisy unijne na to pozwalają lub – jak w przypadku tzw. norm sektorowych, jeszcze ich w UE nie ma, gdyż dopiero się tworzą.
Należy zwrócić uwagę, że standardy ESRS porządkują sposób w jaki – zgodnie z unijnymi standardami – wszystkie firmy mają publicznie informować o tym na jakie naruszenia ESG są narażone i jak sobie z tymi naruszeniami radzą, względnie jak ich unikają.
Tak na prawdę, polskie przepisy ws. ESG istnieją już wiele lat i cały czas są aktualizowane lub dodawane nowe, zupełnie niezależnie od obowiązków raportowania informacji ws. zrównoważonego rozwoju.
W znaczeniu szerokim, przestrzeganie zasad ESG to po prostu implementacja na polski grunt, na poziomie konkretnego przedsiębiorstwa norm np. prawa ochrony środowiska, prawa pracy, prawa budowlanego, przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów, prawa finansowego i wielu, wielu innych, specyficznych dla branży w jakiej działa dana firma (np. dotyczących opakowań, odpadów, energii, norm czasu pracy, procedur RODO, AML itp itd). Standardy ESRS nie wprowadzają same z siebie nowych norm prawnych do stosowania w działalności operacyjnej, ale porządkują sposób w jaki – zgodnie z nimi – wszystkie firmy mają publicznie informować o tym na jakie naruszenia ESG są narażone i jak sobie z tymi naruszeniami radzą, względnie jak ich unikają.
Chodzi o uniwersalną, standardową, porównywalną i publiczne dostępną informację, ważną z punktu widzenia tzw. podwójnej istotności (przykładowo, w odniesieniu np. do zasobów naturalnych: „co się robi aby nie eksploatować ich nadmiernie i jak jednocześnie jest się samemu uzależnionym od tego, że nadmiernie eksploatowane zasoby (przez siebie lub innych) mogą ulec wyczerpaniu?”)
Prace legislacyjne na obecnym etapie przewidują okres przejściowy, zapewne około 2 lat, w którym z mocy prawa, wszyscy biegli rewidenci wpisani na listę PIBR mają tymczasowe uprawnienia do atestacji raportów ESG.
Potem, przewiduje się nabywanie przez biegłych rewidentów tzw. „zielonej specjalizacji”. Informacje dostępne na stronach rządowych i samorządu zawodowego, pozwalają przypuszczać, że biegli rewidenci pozostaną w przyszłości jednostkami atestującymi ESG. Nowością jest jednak, że nowelizacja przepisów o rachunkowości oraz o rewizji finansowej, pozwoli biegłym dobierać sobie do współpracy przy audycie niezależnych ekspertów, specjalistów w konkretnych aspektach ESG, które dana jednostka musi zaraportować bądź fachowców od formalności jakich sporządzanie raportów ESG wymaga.
Niezależnie od ustawowo dozwolonego korzystania przez biegłych z usług eksperckich, sami biegli prawdopodobnie dzielić się będę w niedalekiej przyszłości na tych z dodatkowym, potwierdzonym urzędowo uprawnieniem ds. ESG oraz takich, którzy świadczyć będą wszystkie inne usługi biegłych rewidentów, w tym także audyt sprawozdań finansowych tych jednostek, które raportować ESG nie muszą.
Z wyborem oferty edukacyjnej lub usługi szkoleniowej – jak zresztą z wyborem każdej oferty – warto zachować ostrożność i zdrowy rozsądek. Trzeba przypomnieć, że publikowaniem informacji niefinansowej, w pewnej części pokrywającej się z zakresem regulowanym standardami ESG, lecz mającej do tej pory znacznie węższy zakres, do tego bez ogólnie obowiązującej formy, treści i bez rangi takiej jak dokumenty finansowe, do roku 2024 objętych było w Polsce – uwaga! – mniej niż 200 firm.
Dlatego oczywiście istnieją takie szkolenia, studia, kursy a nawet nieodpłatnie udostępniane w Internecie materiały informacyjne, które są użyteczne i niewątpliwie bardzo godne polecenia. Zwłaszcza oferty specjalistyczne, ukierunkowane konkretnie np. na obliczanie śladu węglowego, oferty branżowe np. gospodarki odpadami, zieloną energią, barierami architektonicznymi, wykluczeniem społecznym itp. Na takiej zasadzie, warto więc podjąć studia na kierunkach związanych w taki czy inny sposób z ESG w praktyce (np. europeistyka, ekonomia, studia politechniczne, ochrona środowiska itd). Niemniej, dobrze jest jednak unikać pojawiających się tu i ówdzie ofert w rodzaju „raportowanie ESG od A do Z, tylko u nas kompleksowy kurs w 16 godzin”. Tym bardziej, że część nowych przepisów – np. standardy atestacji, jeszcze się tworzy lub tak jak najnowsza Dyrektywa UE ws. należytej staranności obszarze ESG dopiero co zostały uchwalone.
Krąg podmiotów zobowiązanych do raportowania ESG poszerza się stopniowo obejmując w kolejnych latach między rokiem 2025 a 2029 poszczególne, nowe kategorie jednostek, a znakomita większość firm w raportowanie ESG włączona będzie raczej poprzez udzielanie informacji dla swoich dużych, często kluczowych kontrahentów lub banku finansującego działalność bądź ubezpieczyciela niż w ramach samodzielnego raportowania. ESG. Niemniej, jednostek, które do roku 2029 obejmie w Polsce obowiązek samodzielnego raportowania ESG będzie w zależności od przyjętych kryteriów od kilku do kilkunastu tysięcy.
Być może zainteresują Was wydarzenia z udziałem partnerów projektu „ESG z BFC”? Może przydatne będą inne aktualne informacje? Jeśli nie znalazłeś tutaj tego czego szukasz, napisz do nas! Dołącz i aktywnie pomóż w tworzeniu internetowego serwisu ESG.
Polska Izba Biegłych Rewidentów (PIBR) zakończyła konsultacje projektu Krajowego Standardu Usług Atestacyjnych Innych niż Badanie i Przegląd 3002PL, dotyczącego raportów ESG. Dokument ten stanowi istotny krok w opracowywaniu zasad weryfikacji
Nowelizacja ustawy o rachunkowości wprowadza nowy Rozdział 6c, w całości poświęcony regulacjom dotyczącym raportowania ESG (Environmental, Social, Governance). Zmiany te wynikają z implementacji unijnej dyrektywy CSRD (Corporate Sustainability Reporting Directive),
Film „Kup teraz: Jak manipuluje się konsumentami”, dostępny na platformie Netflix, to nie tylko przestroga przed marketingowymi manipulacjami, ale również istotny punkt wyjścia do rozmowy o odpowiedzialności firm wobec społeczeństwa
Bona Fide – Rafał Marciniak
Zagłoby 11
35-304 Rzeszów
NIP: 9551147979
